Ένας λαγός, ένα πουλί, ένα ψάρι, ένας
σκίουρος, μια πάπια και διάφορα άλλα ζώα αποφάσισαν ν’ανοίξουν ένα σχολείο.
Κάθισαν όλοι κάτω να οργανώσουν το πρόγραμμα. Ο λαγός επέμεινε ότι στο
πρόγραμμα έπρεπε να συμπεριληφθεί το τρέξιμο. Το πουλί επέμεινε για το πέταγμα,
το ψάρι για το κολύμπι, ο σκίουρος επέμεινε για το κάθετο σκαρφάλωμα στα
δέντρα. Κι όλα τα άλλα ζώα ήθελαν να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα η ειδικότητά
τους κι έτσι έβαλαν τα πάντα και μετά έκαναν το ανεπανόρθωτο σφάλμα να επιμείνουν
να παρακολουθήσουν όλα τα ζώα όλα τα μαθήματα. Ο λαγός έτρεχε υπέροχα, κανείς
δεν έτρεχε τόσο γρήγορα σαν το λαγό. Οι άλλοι όμως επέμειναν πως ήταν
απαραίτητο για τη διανοητική και συγκινησιακή πειθαρχία να μάθουν στο λαγό να
πετάει. Επέμειναν λοιπόν να μάθει να πετάει και τον ανέβασαν σ’ ένα κλαδί και
του είπαν: «πέτα λαγέ!» Το κακόμοιρο το ζωάκι πήδησε κι έσπασε το πόδι και το
κεφάλι του. Έπαθε ζημιά ο εγκέφαλος του και μετά ούτε να τρέξει καλά δεν
μπορούσε. Έτσι αντί για Α στο τρέξιμο πήρε Γ. Πήρε κι ένα Δ στο πέταγμα για την
καλή του προσπάθεια. Κι όλοι στην επιτροπή του προγράμματος ήταν
ευχαριστημένοι.
Το ίδιο έγινε και με το πουλί.
Πέταγε σαν τον άνεμο εδώ κι εκεί, έκανε τούμπες και κόλπα κι έπαιρνε Α στο
πέταγμα. Οι άλλοι όμως επέμειναν πως έπρεπε να μάθει να σκάβει τρύπες σαν
τυφλοπόντικας. Βέβαια το πουλί έσπασε τελικά τα φτερά και το ράμφος του και
πολλά άλλα και δεν μπορούσε πια ούτε να πετάει, όλοι όμως ευχαριστήθηκαν και του
έβαλαν ένα Γ στο πέταγμα και ούτω καθεξής. Και ξέρετε ποιος ήταν ο αριστούχος
αυτού του σχολείου; Ένα μετριότατο χέλι, γιατί μπορούσε να κάνει τα πάντα
σχεδόν αρκετά καλά.
Η κουκουβάγια αποσύρθηκε και τώρα ψηφίζει
«όχι» σε όλα τα ψηφίσματα που έχουν να κάνουν με τα κονδύλια της παιδείας. 2
